Szlak Solidarności

Latem 1980 roku uwaga całego demokratycznego świata koncentrowała się na Gdańsku, a dokładniej na wielkiej stoczni z patronatem Włodzimierza Lenina.

Robotnicy Stoczni Gdańskiej i sąsiednich zakładów po raz kolejny wyrazili sprzeciw wobec ograniczeniom opresyjnego ustroju.

Protest rozlał się na cały kraj i wstrząsnął nienaruszalnym wydawałoby się monolitem bloku sowieckiego.

Społeczny sprzeciw i powstanie „Solidarności” – ocalić od zapomnienia

Spontaniczny protest szybko przerodził się w zorganizowaną akcję strajkową. W jej rezultacie na terenie kraju podpisano serię porozumień otwierających drogę do ustrojowej i społecznej przebudowy. Szczególnie ważnym osiągnięciem były narodziny „Solidarności” – pierwszego w powojennej Europie Wschodniej niezależnego związku zawodowego. Na prawdziwe zmiany przyszło jeszcze długo poczekać, bo strajkowe osiągniecia zostały przekreślone wprowadzeniem stanu wojennego. Dopiero dekadę później nastąpiły głębokie zmiany polityczne i ustrojowe.

Obecnie znaczenie tych działań i protestów jest niestety coraz bardziej zapominane. Młode pokolenia żyją w błogim przeświadczeniu, że niezależność jest czymś oczywistym i stałym, a przecież tak nie jest… W znanej nam teraźniejszości poważnych zagrożeń nie brakuje…

Propozycją tego tematycznego zwiedzania chcemy przypomnieć o miejscach i postaciach związanych z polskimi dążeniami do suwerenności.

Szlak „Solidarności” w Gdańsku

W trakcie przejścia Szlakiem Solidarności zobaczyć między innymi można:

-kościół św. Brygidy – duchowe centrum „Solidarności”. Świątynię warto z wielu względów odwiedzić, wewnątrz powstaje Bursztynowy Ołtarz Ojczyzny;
-fragment Muru Berlińskiego;
-Plac Solidarności z Pomnikiem Poległych Stoczniowców oraz stoczniową Bramą nr 2;
-budynek Sali BHP z ciekawymi wystawami;
-tereny dawnej Stoczni Gdańskiej z miejscami związanymi z historią strajków robotniczych.